នៅព្រឹកថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២០ ជួបជាមួយក្រុមអ្នកយកព័ត៌មានយើង ស្រ្តីមេម៉ាយ ឈ្មោះ ស៊ិន សាន អាយុ៥៦ឆ្នាំ បាននិយាយរៀបរាប់អំពីទុក្ខលំបាកក្នុងជីវិតគាត់ទាំងទឹកមុខស្រងូតថា៖ គាត់បានមាជម្ងឺរ៉ាំរៃជាង២០ឆ្ឆ្នាំហើយ និងនៅពេលគាត់មានផ្ទៃពោះបាន៤ខែ ប្តីគាត់ក៏បានចុះទៅចោលគាត់បាត់ទៅ ។
ក្នុងរយះពេលដែលគាត់មានជម្ងឺរ៉ាំរៃនេះ គាត់បានលក់ដីលក់ផ្ទះ លក់ស្រែមើលខ្លួនអស់ទៅហើយ តែជម្ងឺរ៉ាំរៃនេះនៅតែមិនបានធូឬស្រាលឡើយ រហូតមកដល់ពេលនេះ គាត់គ្មានផ្ទះស្នាក់អាស្រ័យសម្រាប់ជ្រកកោនទេ ។
ក្រោយមកបានបងប្អូននៅក្នុងភូមិអាណិតអាសូរ អោយខ្ទមចាស់មួយស្នាក់នៅ តែខ្ទមចាស់នេះ បានពុកផុយបាក់បែក មិនអាចឡើងទៅរស់នៅលើផ្ទះបានឡើយ គឺគាត់ដេកនៅតែក្រោមខ្ទមនោះតែប៉ុណ្ណោះ ។
ដោយឡែកមួយរយះចុងក្រោយនេះ ជំងឺរ៉ាំរៃបានធ្វើទុក្ខអោយគាត់ចេះតែស្គមរីងរៃ ៗនិងគ្មានអ្វីហូបចុកគ្រាប់គ្រាន់ឡើយ ដោយពេលនេះក្នុង១ថ្ងៃគាត់អាចស៊ីឈ្នួលចាក់កណ្តាប់ចង្អេរអោយអ្នកស្រុក បាន៥ ក្នុង១ៗ បានថ្លៃឈ្នួល៧០០រៀល ដែលក្នុង១ថ្ងៃរកបានប្រាក់តែ៣៥០០រៀលតែប៉ុណ្ណោះ និងថ្ងៃខ្លះធ្វើមិនកើតក៏បានអ្នកស្រុកហុចបានទឹកជួយចិញ្ចឹមទៅ ។
ចំណែកកូនប្រុសម្នាក់ពេលនេះអាយុ២០ឆ្នាំ ដោយឃើញគាត់មានជម្ងឺរ៉ាំរៃគ្មានប្រាក់កាសចិញ្ចឹមកូន ទើបពូមីងវានៅក្នុងភូមិ ក៏បានជួយយកវាទៅចិញ្ចឹមផងដែរ តែកូនគាត់ពុំមានកាងារអីធ្វើជួយចិញ្ចឹមគាត់ឡើយក្រោយពីប្រឡងជាប់បាក់ឌុបរួច ។
ចំណែក ស្តី្រឈ្មោះ ជា លីណា ជាអ្នកអោយកូនខ្ទមស្ត្រីមានជម្ងឺរ៉ាំរ៉ៃខាងលើស្នាក់អាស្រ័យ បាននិយាយអោយដឹងថា៖ បងស្រី ស៊ិន សាន ពិតជាក្រីក្រពិតមែន និងពេលនេះគ្មានកម្លាំងកំហែងរកស៊ីធ្វើការចិញ្ចឹមខ្លួនបានឡើយ ។
ចំណែកកូនខ្ទមដែលគាត់ស្នាក់នៅក៏ពុកផុយធ្លុះធ្លាយទៀត មិនអាចឡើងទៅខាងលើបានឡើយ ។
ដូច្នេះរូបគាត់ ក៏ដូចអ្នកស្រុកក្នុងភូមិ គោរពស្នើសុំអាជ្ញាធរពាក់ពន្ធ និងសប្បុរជននៅទីជិតឆ្ងាយដែលមានទឹកចិត្តសប្បុរស មេត្តាជួយសង្គ្រោះការខ្វះខាត ជូនគាត់ជាស្តីក្រីក្រ និងមានជម្ងឺរ៉ាំរ៉ៃ ដោយសេចក្តីអនុគ្រោះផងចុះ ៕
ដោយ សុក្ខារិន